این پرداخت نشان دهنده کل مبلغ دریافتی بی بی سی از فروش حقوق مصاحبه پانوراما در سال 1995 به سایر کانال های تلویزیونی در سراسر جهان است.

این پول بین هفت موسسه خیریه مرتبط با دیانا تقسیم خواهد شد. آنها موسسه خیریه بی خانمان Centrepoint، باله ملی انگلیسی، خیریه کودکان بیمارستان خیابان بزرگ Ormond، ماموریت جذام، National Aids Trust، موسسه خیریه سرطان Royal Marsden، و جایزه Diana هستند.

اگرچه مصاحبه بشیر در ابتدا به عنوان یک تحقیق جهانی مورد استقبال قرار گرفت، اما در حوالی بیست و پنجمین سالگرد آن در سال 2020، موضوع مورد ارزیابی مجدد روزنامه نگاران کانال 4 و بی بی سی بود. این تحقیقات نشان داد که چگونه بشیر از روش های فریبکارانه برای دسترسی به دیانا از جمله اسناد جعلی استفاده کرده است.

این روزنامه‌نگار همچنین ادعا می‌کند که علیه افراد نزدیک به شاهزاده خانم لکه‌نگری پخش می‌کند که به او کمک کرد نمی‌تواند به اطرافیانش اعتماد کند.

تیم دیوی، مدیر کل بی‌بی‌سی، قبلاً به‌خاطر «تاکتیک‌های فریبکارانه» مورد استفاده این شرکت در پیگیری مصاحبه‌اش عذرخواهی کرده بود.

او گفت: “اگر کارمان را به درستی انجام می دادیم، پرنسس دایانا در طول زندگی خود حقیقت را می دانست. ما او، خانواده سلطنتی و مخاطبانمان را ناامید کردیم… من تصمیم گرفته ام که بی بی سی دیگر هرگز برنامه را نمایش ندهد. ما مجوز آن را به طور کامل یا جزئی به سایر پخش‌کنندگان نیز نخواهیم داد.»

بی‌بی‌سی میلیون‌ها پوند به‌عنوان هزینه‌های حقوقی و خسارت به افراد آسیب‌دیده از این مصاحبه پرداخت کرده است، در حالی که تونی هال، مدیر کل سابق بی‌بی‌سی – که در سال 1995 دست داشته است – سمت جدید خود را به عنوان رئیس گالری ملی از دست داد.

پس از گزارش قاضی سابق دادگاه عالی، لرد دایسون در مصاحبه بشیر، وعده پرداخت بی‌بی‌سی به موسسات خیریه داده شد. بی بی سی گفت که این پول از بازوی انتفاعی شرکت به جای درآمد هزینه مجوز تامین می شود. با این حال، پرداخت در بازوی تجاری بی‌بی‌سی در نهایت به این معنی است که پول کمتری برای تأمین مالی عملیات اصلی خدمات عمومی بی‌بی‌سی در دسترس است

فرادی که اخیراً در نتیجه مصاحبه بشیر مبالغی دریافت کرده اند عبارتند از دایه سابق سلطنتی تیگی لگ-بورک، که موضوع اتهامات نادرست او با شاهزاده چارلز رابطه نامشروع داشته است . سایر افرادی که خسارت قابل توجهی دریافت کرده اند عبارتند از مت ویسلر، طراح گرافیک ، که پس از درخواست بشیر برای ارائه اظهارات نادرست بانکی در لیست سیاه بی بی سی قرار گرفت. پاتریک جفسون، منشی خصوصی سابق دایانا، مبلغ قابل توجهی را دریافت کرد که او به امور خیریه اهدا کرده بود، و بی‌بی‌سی نیز با عذرخواهی از خانواده سلطنتی، کمک مالی جداگانه‌ای به امور خیریه کرد.

این شرکت خوشبین است که عواقب این رسوایی به زودی پایان خواهد یافت. یکی از سخنگویان گفت: “بی بی سی قصد خود را برای اهدای درآمد حاصل از فروش پانوراما در سال 1995 با دایانا، شاهزاده خانم ولز، به خیریه اعلام کرده بود. اکنون بی بی سی این کار را انجام داده است. با توجه به یافته‌های لرد دایسون، ما فکر می‌کنیم این اقدام درست و مناسبی است.»

ساکنان خانه های دارای معلولیت شدید، در یک سری اختلافات بین یکی از شناخته شده ترین موسسات خیریه مراقبتی بریتانیا و تعدادی از مقامات محلی که این موسسه خیریه متهم به امتناع از پرداخت هزینه های سرسام آور مراقبت کرده است، اخراج می شوند.

در آخرین نشانه از عمیق تر شدن بحران مراقبت اجتماعی در بریتانیا، لئونارد چشایر گفت که گامی جدی برای بیرون راندن ساکنان آسیب پذیر با ناتوانی های پیچیده برداشته است، زیرا تامین کنندگان مالی شورا از افزایش هزینه ها که منعکس کننده افزایش هزینه های دستمزد، انرژی و غذا است، خودداری کرده اند.

این موسسه خیریه که از 3000 نفر در 120 خدمات مراقبتی در سراسر بریتانیا حمایت می کند، گفت که در سال های اخیر میلیون ها پوند را صرف یارانه خدمات مراقبتی کرده است که بودجه آنها به اندازه کافی توسط شوراها تامین نمی شود، اما دیگر نمی تواند این کار را انجام دهد.

این سازمان گفت که 11 اخطار تخلیه را در مورد قراردادهایی که از فوریه بدون توافق در حال مذاکره بوده اند، ارائه کرده است. دو مورد از این اخطارها پس از موافقت شورا با پرداخت هزینه های افزایش یافته لغو شد. حدود 12 نفر از ساکنان این موسسه خیریه در سراسر کشور با حکم اخراج روبرو هستند.

تهدید اخراج، اتکای ناپایدار خدمات مراقبت از معلولان توسط مقامات محلی را به یارانه‌هایی که میلیون‌ها نفر توسط موسسات خیریه ارائه می‌کنند، مورد توجه قرار داده است. امسال چندین موسسه خیریه به منظور حفظ کارگران و زنده نگه داشتن خدمات مراقبتی، افزایش دستمزد کارکنان را از ذخایر خود تامین کرده اند.

موسسه خیریه ناتوانی یادگیری منکاپ گفت که هیچ یک از کارمندان خدماتی خود را بیرون نکرده است، زیرا عموماً مالک املاکی نیست که در آن زندگی می‌کنند، اما از هر پنج بسته مراقبتی با بودجه دولتی که ارائه می‌کند و از 4000 نفر پشتیبانی می‌کند، یارانه پرداخت می‌کند. با هزینه بالقوه میلیون ها نفر برای خیریه.

جکی اوسالیوان، مدیر ارتباطات، حمایت و فعالیت منکاپ، گفت: «مراقبت های اجتماعی به شدت نیازمند سرمایه گذاری بلندمدت است و ما نمی توانیم به همین شکل ادامه دهیم. ما برای سرپا ماندن این بخش به حسن نیت افراد خوب متکی هستیم و واضح است که این سیستم شکسته است.»

یکی از ساکنان ناتوان جسمی لئونارد چشایر گفت که پس از اینکه ماه گذشته توسط مدیر خانه مراقبتش به او گفته بود که با اخراج مواجه شده است، احساس کرده است که در وسط یک بازی سخت بین موسسه خیریه و تامین کننده مالی شورای خود گرفتار شده است.

کیت هریس، 47 ساله، که از گردن به پایین فلج است و نیاز به مراقبت 24 ساعته دارد، گفت که او کمبود بودجه مداوم دولت مرکزی در مراقبت های اجتماعی را عامل این وضعیت مخمصه خود می داند. “نیاز به یک سطح بودجه NHS برای مراقبت های اجتماعی وجود دارد. همچنین باید مانند یک گنجینه ملی با آن رفتار شود.»

هریس، ملوانی مشتاق که از کلید زبان برای کار با صندلی و کامپیوتر خود استفاده می کند، گفت که اخطار 30 روزه اخراج او در ماه گذشته از سوی مدیران خانه مراقبتی لئونارد چشایر او در سامرست ناآشنا بود.

او پس از نقل مکان برای نزدیک‌تر شدن به خانواده‌اش، بیش از یک سال در این خانه سکونت داشت، زمانی که به او گفتند شورای بورنموث، کرایست‌چرچ و پول (BCP) که بسته مراقبتی سالانه 90000 پوندی او را تامین می‌کند، بود. از پرداخت هزینه ارتقا یافته مراقبت خود امتناع می کند.

او گفت: «در مورد آنچه می‌خواهم یا نیازهایم با من بحثی صورت نگرفت. من هرگز در این بحث شرکت نکردم و هشت ماه بدون من ادامه داشت.»

در ساعت یازدهم، توافق بین لئونارد چشایر و BCP صورت گرفت و تهدید اخراج لغو شد. هریس معتقد است که این به دلیل فشار خانواده‌اش که به شدت سیاستمداران محلی را لابی کرده بودند، و مداخله جیمز هیپی، نماینده محلی هریس، بر شورا بود.

یکی از سخنگویان BCP گفت: «ما چندین ماه با لئونارد چشایر کار کرده‌ایم تا با افزایش سطح هزینه خدمات آنها موافقت کنیم و از اینکه آنها در این مورد تهدید به اخراج کردند، ناامید شدیم. با این حال، ما با تامین کننده در مورد بودجه به توافق رسیده ایم و از خانواده به دلیل ناراحتی ایجاد شده عذرخواهی کرده ایم.

اخراج‌ها نمونه‌هایی از پدیده رایج‌تر «بازپرداخت قرارداد» هستند، که در آن ارائه‌دهندگان مراقبت از ارائه خدمات مراقبتی خودداری می‌کنند زیرا معتقدند سطح بودجه شورایی که دریافت می‌کنند دیگر استانداردهای اولیه ایمنی و کیفیت را تضمین نمی‌کند. تقریباً دو سوم از مجالس انگلیسی گزارش داده اند که قراردادهای خود را در سال جاری در منطقه خود بازگردانده اند.

اگرچه بعید است که ساکنین اخراج شده بی خانمان شوند – شورای آنها یا تامین کننده مالی NHS موظف است مراقبت های جایگزین را ارائه دهد – نگرانی هایی وجود دارد که جابجایی باعث اختلال در مراقبت از کاربران آسیب پذیر خدمات شود و اینکه ترتیبات جایگزین ارزان تر به ناچار کیفیت پایین تر یا مبتنی بر آن را داشته باشند. به دور از شبکه حمایت خانواده خود.