بدسرپرستی کودکان یکی از مشکلات جدی در جامعه است که می‌تواند تأثیرات عمیقی روی روان و رفتار کودکان داشته باشد. عوامل متعددی می‌تواند به بدسرپرستی کودکان منجر شود. یکی از این عوامل، مشکلات خانوادگی است. مثلاً والدینی که با اختلافات زناشویی روبرو هستند، به شدت نگرانی‌های مالی دارند یا ناتوان در ارائه مراقبت و توجه به کودکان هستند، ممکن است بدون احترام و توجه به نیازهای اساسی کودکان عمل کنند.در ادامه مقاله به بررسی دقیقتر این عوامل خواهیم پرداخت.با ما همراه باشید…

علل اصلی بدسرپرستی کودکان

علت اصلی بدسرپرستی کودکان می‌تواند برای هر کودکی متفاوت باشد و به عواملی مانند خانواده، محیط اطراف و شرایط اقتصادی بستگی دارد. در زیر به برخی از عوامل اصلی بدسرپرستی کودکان می‌پردازیم:

ناکافی بودن منابع مالی: از آنجا که برخی از والدین ممکن است ناتوان در تامین نیازهای مالی خانواده باشند، تمرکز آنها برروی مسائل مالی و حفظ زندگی روزمره شان قرار می‌گیرد و نمی‌توانند به اندازه کافی وقت و توجه برای مراقبت از کودکان خود بگذارند.

ناکارآمدی والدین: والدینی که دسترسی به آموزش و مهارت‌های لازم برای مراقبت از کودکان را نداشته باشند، ممکن است در رسیدگی به نیازهای کودکان خود ناکارآمد باشند. این ممکن است به دلیل ناشناختن اصول بهداشت و بهداشت کودک، عدم درک از توسعه روانی کودکان و عدم توانایی در رفع نیازهای احساسی و روحی آنها باشد.

مشکلات روانی و اجتماعی والدین: برخی والدین ممکن است با مشکلات روانی و اجتماعی مواجه باشند که توانایی آنها را در مراقبت از کودکان محدود می‌کند. مشکلاتی مانند اعتیاد، افسردگی، اضطراب یا عدم توانایی در ایجاد ارتباط مثبت با کودکان، می‌تواند به بدسرپرستی کودکان منجر شود.

ناکافی بودن پشتیبانی اجتماعی: وجود شبکه‌های اجتماعی قوی و پشتیبانی از والدین، می‌تواند در پیشگیری از بدسرپرستی کودکان کمک کند. اما والدین بدسرپرست که از قدرت‌ها و منابع اجتماعی پشتیبانی کامل ندارند ممکن است در مواجهه با فشارها و چالش‌های نیازهای کودکان ناکام باشند.

استرس و فشار زندگی: والدینی که تحت فشارهای زیادی قرار دارند، نمی‌توانند به طور کامل به نیازها و مراقبت‌های کودکان خود توجه کنند. استرس‌های مالی، شغلی، ازدواجی و سایر فشارهای زندگی می‌توانند موجب بدسرپرستی کودکان شوند.

ناکارآمدی نظام حمایتی: در برخی شرایط، سیستم حمایتی ممکن است نتواند به جوانان و خانواده‌های بدسرپرست کمک کند. عدم دسترسی به خدمات و منابع پشتیبانی مناسب، کمبود نیروی کار متخصص در حوزه حمایت اجتماعی و عدم هماهنگی بین سازمان‌ها می‌تواند عامل بدسرپرستی کودکان باشد.

نداشتن آگاهی کافی از حقوق کودکان: والدینی که در مورد حقوق کودکان و مسائل و مفاهیم مربوطه کم آگاهی دارند، ممکن است نتوانند نیازها و حقوق کودکان را درست بشناسند و از آنها پشتیبانی کنند.

عدم تفهم فرهنگی: میان فرهنگ‌ها و ملیت‌ها، تفاوت‌هایی در نحوه تربیت و مراقبت از کودکان وجود دارد. عدم تفهم و احترام به فرهنگ دیگران می‌تواند به ناهنجاری‌های رفتاری و بدسرپرستی کودکان منجر شود.

دسترسی ناکافی به خدمات بهداشتی و رفاهی: افرادی که در مناطق محروم و با کمبود منابع زندگی می‌کنند، ممکن است به شدت در دسترسی به خدمات بهداشتی و رفاهی محدود شوند. این عدم دسترسی می‌تواند منجر به بدسرپرستی و نظارت ناکافی بر کودکان شود.

در نهایت، بدسرپرستی کودکان یک مسئله جدی و پیچیده است که عوامل زیادی در بوجود آمدن آن نقش دارند. حل این مشکلات نیاز به همکاری والدین، جامعه و مقامات قانونی دارد. تسهیل دسترسی به منابع پشتیبانی، ارائه آموزش‌ها و آگاهی‌رسانی مناسب و تشدید تلاش‌های قانونی برای جلوگیری از بدسرپرستی کودکان می‌تواند به بهبود وضعیت کودکان کمک کند.

 

راهکارهای مهم جهت کاهش مشکلات کودکان بد سرپرست

مشکلات کودکان بدسرپرستی را می‌توان با انجام اقداماتی در جهت کاهش آنها، پیشگیری و مداخله کرد. در زیر چند راهکار برای کمک به کاهش مشکلات کودکان بدسرپرستی معرفی شده است:

ارائه آموزش و پشتیبانی به والدین: برنامه‌های آموزشی برای والدین می‌توانند نشان دهنده روابط سالم و آگاهی‌های لازمی باشند. این آموزش‌ها می‌توانند شامل پیشگیری از استفاده از مواد مخدر، برقراری ارتباط مضطرب، ایمنی و بهداشت، اختلافات خانوادگی و راهکار های اجتماعی باشند که به والدین اجازه کند بیشتر به نیازهای فیزیکی و روانی کودکان خود توجه کنند.

ترویج مراقبت از جذب کودکان: این شامل ارتقا و افزایش دسترسی به منابع پشتیبانی زودرس برای رشد کودکان به همراه انجام تغییرات مثبت در جامعه است. این شامل ایجاد دسترسی به خدمات مراقبتی و نظارتی برای کودکان و اولیای آنها، تشکیل گروه‌های پشتیبانی برای والدین، ترویج اهداف و نتایج سالم برای رشد کودکان، ویزیت‌های پیشگیرانه با کودکان و ارتباط والدین با افرادی که حرفه‌ای هستند در این زمینه که می‌توانند پشتیبانی‌های مشاوره و رفع مشکلات را به والدین ارائه کنند.

ارائه توانایی برای والدین و کودکان: بسیاری از برنامه‌های آموزشی باید همراه با فرایندهای توسعه‌ای و تدریب‌های توسعه‌ای باشند تا به والدین و کودکان در توسعه مهارت‌های مناسبی برای حل مسائل کمک کنند. این شامل ارائه مداخلات کوتاه مدت و طولانی مدت به والدین و کودکان برای کمک به کودکان در توسعه مهارت‌های ارتباطی، نقش‌های خود در خانواده و توسعه روابط سالم است.

با انجام این راهکارها به نظر می‌رسد که بتوانیم مشکلات کودکان بدسرپرستی را کاهش دهیم و به آنها کمک کنیم که رشد سالمی داشته باشند.

 

حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست

یکی از اولویت‌های اجتماعی که نیاز به توجه و مراقبت ویژه دارد. این گروه از کودکان به دلیل عدم دسترسی به موقع به منابع و پشتیبانی لازم، قربانیانی از تحقیر، سوءاستفاده و آسیب‌های جسمی و روحی می‌شوند. به منظور حمایت از این کودکان، برخی اقدامات و سیاست‌ها ممکن است بررسی و اجرا شود.

یکی از راهکارهای حمایت از این گروه، ایجاد مراکز و خدمات مشاوره رایگان برای کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست است. این مراکز می‌توانند محلی برای کمک به کودکان در مواجهه با مشکلات روحی‌شان باشند و به آنها امکان بیان درد و احساس‌هایشان را بدهند. همچنین، از طریق این مراکز می‌توان برنامه‌های آموزشی ارائه کرده تا کودکان و نوجوانان بی سرپرست یادبگیرند چگونه با مشکلات خود مقابله کنند و راه‌هایی برای بهبود وضعیت خود بیابند.

علاوه بر این، حمایت از این گروه شامل تامین منابع و امکانات مالی است که به آنها کمک کنند تا به طور مستقل زندگی کنند. عملکرد نهادهای مربوطه در توفیر مسکن، غذا، پوشاک، بهداشت و مراقبت‌های پزشکی و آموزشی از جمله این امکانات است. همچنین، استخدام و پشتیبانی از کارشناسان حقوقی و مشاوران برای کمک در موارد حقوقی و مشکلات قانونی کودکان و نوجوانان نیز می‌تواند از جمله اقدامات حمایتی باشد.

آموزش به والدین و افراد مرتبط در مورد رعایت حقوق کودکان و الزامات خاص آنان، یکی دیگر از عواملی است که می‌تواند در جلوگیری از بد سرپرستی و حمایت از کودکان بی سرپرست موثر باشد. این آموزش‌ها می‌توانند شامل آشنایی با قوانین و سیاست‌های مربوط به کودکان، راهکارهای ارتباطی سالم با کودکان، و تکنیک‌های حاکمیت سازنده باشند.

به طور کلی، حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست نیاز به همکاری بین دولت، سازمان‌های غیرانتفاعی، نهادهای مربوطه و جامعه دارد. تلاش برای ارتقای آگاهی و ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای این گروه از موارد حیاتی است که باید به آن توجه شود.امید است روزی شاهد ریشه کن شدن مشکلاتی ازین قبیل در کشور عزیزمان ایران باشیم..