مدیر سایت - خیریه باران مهر و عاطفه

23 آذر 1401

یک بریتانیایی، دوچرخه سواری حماسی ایالات متحده را برای جمع آوری کمک مالی برای بیماری ام اس به پایان رساند

آنتونی بوچر پس از رکاب زدن 4000 مایلی از نیویورک و جمع آوری 25000 پوند به سانفرانسیسکو می رسد. یک دوچرخه‌سوار بریتانیایی یک دوچرخه سواری 4000 مایلی در سراسر ایالات متحده را تکمیل کرد و بیش از 25000 پوند برای امور خیریه جمع‌آوری کرد، مبلغی که شامل کمک مالی دام جودی دنچ بود.

آنتونی بوچر، 32 ساله، چالش سه ماهه خود را روز چهارشنبه برای جمع آوری پول برای افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تکمیل کرد. او مبلغ 2000 پوند از دنچ 87 ساله از طریق چکی که در ماه ژوئن به خانه اش ارسال شد، دریافت کرد. این دوچرخه سوار در آن زمان توضیح داد که پدرش دندانپزشک دختر این بازیگر بود.

بوچر که در بخش حمایت از دانشجویان در دانشگاه لیدز کار می کند، تصمیم گرفت به افتخار مادرش، ترزا، که در نوجوانی به ام اس مبتلا شده بود، این چالش را انجام دهد.

او به خبرگزاری PA گفت: «پس از پنج سال برنامه ریزی و سه ماه دوچرخه سواری، عبور از خط پایان غیرواقعی به نظر می رسید. من هنوز دارم سعی می کنم سرم را دور بزنم. من غرق مهربانی شده ام و از همه حمایت هایی که داشته ام بسیار سپاسگزارم. بهترین بخش این سفر، همه مردم فوق العاده ای بود که مرا سرپا نگه داشتند، هزینه غذای من را پرداخت کردند و مرا تشویق کردند. نمی توانم کلماتی را برای توصیف احساس امروزم پیدا کنم – به سختی می توانم آن را پردازش کنم.

بوچر اهل ایلکلی، یورکشایر غربی، سفر خود را در ماه آوریل در میدان تایمز نیویورک آغاز کرد. او در طول این سواری حدود 120000 فوت (36600 متر) صعود کرد که چهار برابر ارتفاع اورست است.

او گفت که مادرش طی سه ماه گذشته سفر او را دنبال کرده و حمایت او را “باورنکردنی” توصیف کرد. من در طول مسیر با مادرم صحبت می‌کردم و داشتن چنین عشق و حمایتی از او باورنکردنی بود. او نقشه کوچکی روی دیوار ردیابی کرده است که پیشرفت من کجاست و من مشتاقانه منتظر دیدن او هستم که اکنون از خط پایان عبور کرده ام.”

با این حال، او اعتراف کرد که باید یک کار دیگر انجام دهد تا آنها بتوانند دوباره متحد شوند. “من برای ظاهر فارست گامپ رفته ام. همسرم قبلاً مرا برای کوتاه کردن مو رزرو کرده است.»

این دوچرخه سوار در خط پایان در سانفرانسیسکو مورد استقبال همسرش و داوطلبان انجمن ام اس قرار گرفت. او گفت: “وقتی برای اولین بار به بیرون پرواز کردم، یادم می آید که با همسرم خداحافظی کردم و به این فکر کردم که “برای چه به خودم اجازه داده ام؟” این که بگویم من در سراسر آمریکا دوچرخه سواری کرده ام، باور نکردنی است. من با برخی از سخت‌ترین صعودهایم در حین دوچرخه‌سواری در ارتفاع از بیابان روبرو شدم، بدون هیچ چیز بین شهرهایی که هر روز به آنجا حرکت کردم و رسیدم. سخت‌ترین نقطه، تپه‌های نوادا، کوهستانی‌ترین ایالت آمریکا بود.

او تقریباً 20 سال است که برای امور خیریه جمع آوری کرده است. او اولین چالش خود را در سن 17 سالگی، دوچرخه سواری در طول بریتانیا از Land’s End تا John O’Groats انجام داد، که 3000 پوند برای انجمن ام اس جمع آوری کرد.

“ام اس یک وضعیت وحشتناک است. این وحشتناک است که ببینی کسی که دوستش داری در نبردی می‌جنگد که پیروز نشدنی است و می‌دانی هیچ کاری نمی‌توانی برای کمک به او انجام دهی.» هیچ کاری نمی توانم برای کمک به مادرم انجام دهم، اما شاید پول جمع آوری شده برای کمک به افرادی که مبتلا به ام اس هستند، و تحقیقات در مورد این بیماری، بتواند به افراد دیگر در آنجا کمک کند تا از این وضعیت وحشتناک اجتناب کنند.

23 آذر 1401

بی بی سی 1.4 میلیون پوند حاصل از مصاحبه دیانا را به هفت موسسه خیریه اهدا می کند

بی بی سی 1.4 میلیون پوند به خیریه های مرتبط با دایانا، پرنسس ولز داده است، زیرا پخش کننده همچنان میلیون ها پوند را برای جبران مصاحبه مارتین بشیر با خانواده سلطنتی، خرج می کند.

این پرداخت نشان دهنده کل مبلغ دریافتی بی بی سی از فروش حقوق مصاحبه پانوراما در سال 1995 به سایر کانال های تلویزیونی در سراسر جهان است.

این پول بین هفت موسسه خیریه مرتبط با دیانا تقسیم خواهد شد. آنها موسسه خیریه بی خانمان Centrepoint، باله ملی انگلیسی، خیریه کودکان بیمارستان خیابان بزرگ Ormond، ماموریت جذام، National Aids Trust، موسسه خیریه سرطان Royal Marsden، و جایزه Diana هستند.

اگرچه مصاحبه بشیر در ابتدا به عنوان یک تحقیق جهانی مورد استقبال قرار گرفت، اما در حوالی بیست و پنجمین سالگرد آن در سال 2020، موضوع مورد ارزیابی مجدد روزنامه نگاران کانال 4 و بی بی سی بود. این تحقیقات نشان داد که چگونه بشیر از روش های فریبکارانه برای دسترسی به دیانا از جمله اسناد جعلی استفاده کرده است.

این روزنامه‌نگار همچنین ادعا می‌کند که علیه افراد نزدیک به شاهزاده خانم لکه‌نگری پخش می‌کند که به او کمک کرد نمی‌تواند به اطرافیانش اعتماد کند.

تیم دیوی، مدیر کل بی‌بی‌سی، قبلاً به‌خاطر «تاکتیک‌های فریبکارانه» مورد استفاده این شرکت در پیگیری مصاحبه‌اش عذرخواهی کرده بود.

او گفت: “اگر کارمان را به درستی انجام می دادیم، پرنسس دایانا در طول زندگی خود حقیقت را می دانست. ما او، خانواده سلطنتی و مخاطبانمان را ناامید کردیم… من تصمیم گرفته ام که بی بی سی دیگر هرگز برنامه را نمایش ندهد. ما مجوز آن را به طور کامل یا جزئی به سایر پخش‌کنندگان نیز نخواهیم داد.»

بی‌بی‌سی میلیون‌ها پوند به‌عنوان هزینه‌های حقوقی و خسارت به افراد آسیب‌دیده از این مصاحبه پرداخت کرده است، در حالی که تونی هال، مدیر کل سابق بی‌بی‌سی – که در سال 1995 دست داشته است – سمت جدید خود را به عنوان رئیس گالری ملی از دست داد.

پس از گزارش قاضی سابق دادگاه عالی، لرد دایسون در مصاحبه بشیر، وعده پرداخت بی‌بی‌سی به موسسات خیریه داده شد. بی بی سی گفت که این پول از بازوی انتفاعی شرکت به جای درآمد هزینه مجوز تامین می شود. با این حال، پرداخت در بازوی تجاری بی‌بی‌سی در نهایت به این معنی است که پول کمتری برای تأمین مالی عملیات اصلی خدمات عمومی بی‌بی‌سی در دسترس است

فرادی که اخیراً در نتیجه مصاحبه بشیر مبالغی دریافت کرده اند عبارتند از دایه سابق سلطنتی تیگی لگ-بورک، که موضوع اتهامات نادرست او با شاهزاده چارلز رابطه نامشروع داشته است . سایر افرادی که خسارت قابل توجهی دریافت کرده اند عبارتند از مت ویسلر، طراح گرافیک ، که پس از درخواست بشیر برای ارائه اظهارات نادرست بانکی در لیست سیاه بی بی سی قرار گرفت. پاتریک جفسون، منشی خصوصی سابق دایانا، مبلغ قابل توجهی را دریافت کرد که او به امور خیریه اهدا کرده بود، و بی‌بی‌سی نیز با عذرخواهی از خانواده سلطنتی، کمک مالی جداگانه‌ای به امور خیریه کرد.

این شرکت خوشبین است که عواقب این رسوایی به زودی پایان خواهد یافت. یکی از سخنگویان گفت: “بی بی سی قصد خود را برای اهدای درآمد حاصل از فروش پانوراما در سال 1995 با دایانا، شاهزاده خانم ولز، به خیریه اعلام کرده بود. اکنون بی بی سی این کار را انجام داده است. با توجه به یافته‌های لرد دایسون، ما فکر می‌کنیم این اقدام درست و مناسبی است.»

23 آذر 1401

خیریه تاسیس شده توسط جرمی هانت 66 درصد از درآمد را به مدیر اجرایی پرداخت کرد

مراقبت ایمنی بیمار در سال منتهی به ژانویه بیش از 110000 پوند به آدام اسمیت مشاور سابق هانت پرداخت کرد. یک موسسه خیریه که توسط صدراعظم، جرمی هانت تأسیس شد، بیش از 110000 پوند – دو سوم درآمد خود – به آدام اسمیت مشاور سیاسی سابق خود پرداخت که به دلیل یک رسوایی لابی شغل خود را از دست داد.

Patient Safety Watch که برای تحقیق در مورد آسیب‌های قابل پیشگیری در مراقبت‌های بهداشتی راه‌اندازی شده بود، در سال منتهی به ژانویه 2022 به اسمیت به عنوان تنها کارمند و مدیر اجرایی حدود 66 درصد از درآمد خود را پرداخت کرد.

هانت پارت بودجه خیریه را تامین می کند، اما در وب سایت خود نیز از مردم کمک های مالی می خواهد.

در سال 2019 برای انجام تحقیقات تأسیس شد، اما به نظر می رسد از آن زمان تاکنون هیچ مقاله ای تولید نکرده است. پیامی در وب‌سایت آن می‌گوید: «ما یک برنامه تحقیقاتی بلندپروازانه داریم که به طیف گسترده‌ای از مسائل ایمنی بیمار می‌پردازد. ما جزئیات تحقیقات آینده خود را در این صفحات منتشر خواهیم کرد.

با این حال، صفحه گزارش‌ها می‌گوید: «گزارش‌های ما در اینجا منتشر می‌شوند – لطفاً به زودی برای اولین بخش از تحقیق ما بررسی کنید.»

به نظر می رسد خروجی اصلی آن یک وبلاگ و انتشار خبرنامه هانت به عنوان موسس و متولی این موسسه خیریه باشد. حساب‌های سالانه توضیح می‌دهد که موسسه خیریه تصمیم گرفت تحقیقات خود را منتشر نکند – که برخی از آنها تکمیل شده است – در حالی که NHS تحت فشار قابل توجهی مرتبط با کووید باقی مانده است و این کار را “در صورت مناسب بودن آب و هوا” انجام می‌دهد.

اسمیت در سال 2012، زمانی که هانت وزیر فرهنگ بود، پس از تحقیقات لوسون، به دلیل رسوایی که در آن او با یک لابی کننده برای اخبار روپرت مرداک پیام رد و بدل کرده بود، از سمت خود استعفا داد.

زمانی که اسمیت کنار رفت، گفت که بدون اقتدار رئیسش عمل کرده و اجازه داده است که بین News Corp و دپارتمان دیجیتال، فرهنگ، رسانه و ورزش، رابطه نزدیکی ایجاد شود.

اسمیت اکنون توسط هانت به عنوان دستیار پارلمانی استخدام شده است و در سال 2020 برای او کار می کند.

حقوق 110000 تا 120000 پوندی اسمیت که اولین بار توسط نشریه جامعه مدنی گزارش شد، بیش از دو سوم درآمد سالانه 164400 پوندی موسسه خیریه را برای سال مالی منتهی به ژانویه 2022 نشان می دهد. حساب های سالانه آن گزارش می دهد که 106000 پوند از درآمد آن حاصل شده است. کمک های مالی و میراث، و 58400 پوند دیگر از سایر فعالیت های تجاری.

23 آذر 1401

جف بزوس قول داد که بیشتر ثروت را ببخشد و 100 میلیون دلار به دالی پارتون داد

موسس آمازون می خواهد 124 میلیارد دلار ثروت را به اهدافی مانند بحران آب و هوا و وحدت جهانی اهدا کند. جف بزوس قول داده است که اکثریت قریب به اتفاق 124 میلیارد دلار (110 میلیارد پوند) دارایی خود را در طول زندگی خود ببخشد، اما اعتراف کرد که اطمینان از اینکه ارزشمندترین منفعت‌ها به اندازه ساختن امپراتوری آمازون او دشوار است.

طبق فهرست میلیاردرهای فوربس، مرد 58 ساله، چهارمین فرد ثروتمند جهان، پس از دادن 100 میلیون دلار به خواننده کانتری، دالی پارتون، به عنوان بخشی از جایزه سالانه شجاعت و مدنیت بزوس، به موسسات خیریه منتخب خود این تعهد را داد.

بزوس در مصاحبه ای با CNN در مورد جایزه 9 به 5 این خواننده گفت: “سفرهای درگیری، درگیری جالب است و مردم روی درگیری تمرکز می کنند.” [من] می‌خواهم برای این مردمی که به جای درگیری از وحدت استفاده می‌کنند، کمی نور، کمی تقویت کنم.»

بزوس، که آمازون را از یک استارتاپ در یک گاراژ اجاره ای به یک تجارت جهانی 1 تریلیون دلاری تبدیل کرده است، در گذشته به دلیل عدم توجه نسبی خود به اهداف خیریه در مقایسه با برخی از میلیاردرهای دیگر مورد انتقاد قرار گرفته است.

بزوس یکی از امضاکنندگان «Giving Pledge» نیست، که ثروتمندترین های جهان را تشویق می کند تا نیمی از دارایی خالص خود را به امور بشردوستی اختصاص دهند و توسط بیل گیتس و وارن بافت راه اندازی شده است. بیش از 230 امضاکننده از جمله ایلان ماسک و مارک زاکربرگ را جذب کرده است.

بزوس و شریک زندگی‌اش، روزنامه‌نگار نیکوکار، لورن سانچز، که در سال 2019 مدت کوتاهی پس از اعلام طلاق از همسرش که 25 سال بود شروع به برقراری ارتباط کرد، گفتند که آنها بهترین راه را برای توزیع ثروت او در جهت اهداف خیر در نظر می‌گیرند.

او گفت: “بخش سخت این است که بفهمیم چگونه این کار را به روش اهرمی انجام دهیم – آسان نیست.” «ساخت آمازون آسان نبود. کار بسیار سخت و گروهی از هم تیمی های بسیار باهوش نیاز داشت. بشردوستی بسیار شبیه است. واقعاً سخت است و راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانید کارهای بی‌اثر را نیز انجام دهید. ما در حال ایجاد این ظرفیت هستیم که بتوانیم این پول را تقدیم کنیم.»

کمک 100 میلیون دلاری به پارتون سومین اهدایی است که بزوس به عنوان بخشی از جایزه شجاعت و مدنیت خود پس از کمک های مشابه به سرآشپز خوزه آندرس و مدافع آب و هوا وان جونز انجام می دهد.

سانچز گفت: “تمام کاری که او می خواهد انجام دهد این است که نور را به دنیای دیگران بیاورد.” بنابراین ما نمی‌توانستیم کسی بهتر از دادن این جایزه به دالی فکر کنیم و می‌دانیم که او کارهای شگفت‌انگیزی با آن انجام خواهد داد.»

بزوس نگفته است که چه نسبتی از ثروت او احتمالاً به امور بشردوستانه اختصاص می یابد، یا جزئیاتی را ارائه نکرده است که دقیقاً کدام علل احتمالاً بزرگترین تمرکز او هستند.

او 10 میلیارد دلار در طول 10 سال به صندوق زمین بیزوس، که سانچز ریاست مشترک آن را بر عهده دارد، متعهد شده است، و آمازون یکی از 300 شرکتی است که قول داده است تا سال 2040 اثر کربن خود را در راستای اهداف توافق آب و هوایی پاریس کاهش دهد.

همسر سابق بزوس، مک کنزی اسکات، که در ماه سپتامبر از همسر دومش دن جوت درخواست طلاق داد، مبلغی 38 میلیارد دلاری از بزوس دریافت کرد و چهارمین زن ثروتمند جهان شد.

این مرد 52 ساله، که تعهد نامه را امضا کرده است ، اخیراً در کمتر از یک سال 3.8 میلیارد دلار به 465 سازمان اهدا کرد.

در سال 2018، بزوس در صدر فهرست 50 بشردوستانه قرار گرفت، رتبه‌بندی بزرگترین کمک‌کنندگان ایالات متحده که توسط Chronicle of Philanthropy تهیه شده است.

منتقدان پیشنهاد کرده‌اند که بزوس باید به اندازه اهدای پول به اهداف خیریه، روی دستمزد و شرایط نیروی کار جهانی آمازون تمرکز کند. روز دوشنبه گزارش شد که آمازون در حال آماده شدن برای اعلام کاهش 10000 شغلی در این هفته است، آخرین غول فناوری که در بحبوحه نشانه‌هایی از رکود اقتصادی در این بخش، کاهش بزرگ را اعلام کرد.

23 آذر 1401

اخراج ساکنان خانه معلولان در دعوای خیریه با شوراها

لئونارد چشایر می گوید دیگر نمی تواند به خدمات مراقبتی معلولان که بودجه ناکافی آن توسط شوراها تامین می شود یارانه پرداخت کند.

ساکنان خانه های دارای معلولیت شدید، در یک سری اختلافات بین یکی از شناخته شده ترین موسسات خیریه مراقبتی بریتانیا و تعدادی از مقامات محلی که این موسسه خیریه متهم به امتناع از پرداخت هزینه های سرسام آور مراقبت کرده است، اخراج می شوند.

در آخرین نشانه از عمیق تر شدن بحران مراقبت اجتماعی در بریتانیا، لئونارد چشایر گفت که گامی جدی برای بیرون راندن ساکنان آسیب پذیر با ناتوانی های پیچیده برداشته است، زیرا تامین کنندگان مالی شورا از افزایش هزینه ها که منعکس کننده افزایش هزینه های دستمزد، انرژی و غذا است، خودداری کرده اند.

این موسسه خیریه که از 3000 نفر در 120 خدمات مراقبتی در سراسر بریتانیا حمایت می کند، گفت که در سال های اخیر میلیون ها پوند را صرف یارانه خدمات مراقبتی کرده است که بودجه آنها به اندازه کافی توسط شوراها تامین نمی شود، اما دیگر نمی تواند این کار را انجام دهد.

این سازمان گفت که 11 اخطار تخلیه را در مورد قراردادهایی که از فوریه بدون توافق در حال مذاکره بوده اند، ارائه کرده است. دو مورد از این اخطارها پس از موافقت شورا با پرداخت هزینه های افزایش یافته لغو شد. حدود 12 نفر از ساکنان این موسسه خیریه در سراسر کشور با حکم اخراج روبرو هستند.

تهدید اخراج، اتکای ناپایدار خدمات مراقبت از معلولان توسط مقامات محلی را به یارانه‌هایی که میلیون‌ها نفر توسط موسسات خیریه ارائه می‌کنند، مورد توجه قرار داده است. امسال چندین موسسه خیریه به منظور حفظ کارگران و زنده نگه داشتن خدمات مراقبتی، افزایش دستمزد کارکنان را از ذخایر خود تامین کرده اند.

موسسه خیریه ناتوانی یادگیری منکاپ گفت که هیچ یک از کارمندان خدماتی خود را بیرون نکرده است، زیرا عموماً مالک املاکی نیست که در آن زندگی می‌کنند، اما از هر پنج بسته مراقبتی با بودجه دولتی که ارائه می‌کند و از 4000 نفر پشتیبانی می‌کند، یارانه پرداخت می‌کند. با هزینه بالقوه میلیون ها نفر برای خیریه.

جکی اوسالیوان، مدیر ارتباطات، حمایت و فعالیت منکاپ، گفت: «مراقبت های اجتماعی به شدت نیازمند سرمایه گذاری بلندمدت است و ما نمی توانیم به همین شکل ادامه دهیم. ما برای سرپا ماندن این بخش به حسن نیت افراد خوب متکی هستیم و واضح است که این سیستم شکسته است.»

یکی از ساکنان ناتوان جسمی لئونارد چشایر گفت که پس از اینکه ماه گذشته توسط مدیر خانه مراقبتش به او گفته بود که با اخراج مواجه شده است، احساس کرده است که در وسط یک بازی سخت بین موسسه خیریه و تامین کننده مالی شورای خود گرفتار شده است.

کیت هریس، 47 ساله، که از گردن به پایین فلج است و نیاز به مراقبت 24 ساعته دارد، گفت که او کمبود بودجه مداوم دولت مرکزی در مراقبت های اجتماعی را عامل این وضعیت مخمصه خود می داند. “نیاز به یک سطح بودجه NHS برای مراقبت های اجتماعی وجود دارد. همچنین باید مانند یک گنجینه ملی با آن رفتار شود.»

هریس، ملوانی مشتاق که از کلید زبان برای کار با صندلی و کامپیوتر خود استفاده می کند، گفت که اخطار 30 روزه اخراج او در ماه گذشته از سوی مدیران خانه مراقبتی لئونارد چشایر او در سامرست ناآشنا بود.

او پس از نقل مکان برای نزدیک‌تر شدن به خانواده‌اش، بیش از یک سال در این خانه سکونت داشت، زمانی که به او گفتند شورای بورنموث، کرایست‌چرچ و پول (BCP) که بسته مراقبتی سالانه 90000 پوندی او را تامین می‌کند، بود. از پرداخت هزینه ارتقا یافته مراقبت خود امتناع می کند.

او گفت: «در مورد آنچه می‌خواهم یا نیازهایم با من بحثی صورت نگرفت. من هرگز در این بحث شرکت نکردم و هشت ماه بدون من ادامه داشت.»

در ساعت یازدهم، توافق بین لئونارد چشایر و BCP صورت گرفت و تهدید اخراج لغو شد. هریس معتقد است که این به دلیل فشار خانواده‌اش که به شدت سیاستمداران محلی را لابی کرده بودند، و مداخله جیمز هیپی، نماینده محلی هریس، بر شورا بود.

یکی از سخنگویان BCP گفت: «ما چندین ماه با لئونارد چشایر کار کرده‌ایم تا با افزایش سطح هزینه خدمات آنها موافقت کنیم و از اینکه آنها در این مورد تهدید به اخراج کردند، ناامید شدیم. با این حال، ما با تامین کننده در مورد بودجه به توافق رسیده ایم و از خانواده به دلیل ناراحتی ایجاد شده عذرخواهی کرده ایم.

اخراج‌ها نمونه‌هایی از پدیده رایج‌تر «بازپرداخت قرارداد» هستند، که در آن ارائه‌دهندگان مراقبت از ارائه خدمات مراقبتی خودداری می‌کنند زیرا معتقدند سطح بودجه شورایی که دریافت می‌کنند دیگر استانداردهای اولیه ایمنی و کیفیت را تضمین نمی‌کند. تقریباً دو سوم از مجالس انگلیسی گزارش داده اند که قراردادهای خود را در سال جاری در منطقه خود بازگردانده اند.

اگرچه بعید است که ساکنین اخراج شده بی خانمان شوند – شورای آنها یا تامین کننده مالی NHS موظف است مراقبت های جایگزین را ارائه دهد – نگرانی هایی وجود دارد که جابجایی باعث اختلال در مراقبت از کاربران آسیب پذیر خدمات شود و اینکه ترتیبات جایگزین ارزان تر به ناچار کیفیت پایین تر یا مبتنی بر آن را داشته باشند. به دور از شبکه حمایت خانواده خود.

23 آذر 1401

رئیس مؤسسه خیریه انگلیس می‌گوید ثروتمندان بریتانیا نسبت به دهه گذشته کمتر به خیریه کمک میکنند

رئیس کمیسیون خیریه می گوید که بخش داوطلبانه بریتانیا با «بحران وجودی» مواجه است زیرا درآمدها یک درصد افزایش می یابد اما بشردوستی کاهش می یابد.

رئیس سازمان خیریه انگلیس ابرثروتمندان را به دلیل کوتاهی در دادن پول کافی برای اهداف خوب مورد سرزنش قرار داد و گفت که بخش داوطلبانه در بحبوحه آشفتگی اجتماعی و اقتصادی پیش روی بریتانیا با یک “بحران وجودی” روبرو است.

رئیس کمیسیون خیریه، اورلاندو فریزر، گفت که یک درصد از ثروتمندان برتر بریتانیا نسبت به یک دهه قبل کمتر به خیریه کمک می‌کنند، علیرغم افزایش قابل توجهی در دارایی شخصی خود در مدت مشابه کسب کردند.

او گفت: «در مجموع، ما فرهنگ پر جنب و جوشی در خدمت و سخاوت داریم. با این حال، واقعیت غم انگیز است که برخی از کسانی که در کشور ما عمیق‌ترین جیب‌ها را دارند، از نظر بشردوستانه بودن با شکوه نیستند.

فریزر ارقامی را ذکر کرد که نشان می‌دهد در حالی که درآمد یک درصد افراد برتر بین سال‌های 2011 تا 2019 به میزان 10 درصد رشد داشته است، کمک‌های مالی معمولی به خیریه‌هایی که بیشترین درآمد را در آن دوره انجام می‌دادند با یک پنجم کاهش به تنها 48 پوند در ماه رسیده است.

اگرچه 1 درصد افراد برتر به طور کلی بین 2 تا 3 میلیارد پوند در سال به امور خیریه کمک می کنند، تخمین زده می شود که این به سخاوت تنها 20 درصد از آن گروه باشد. فریزر گفت: «بنابراین 80 درصد از 1 درصد برتر سهم معناداری در این رقم ندارند.

او حقارت ابرثروتمندان بریتانیا را در مورد کمک های خیریه با سخاوت نسبی شهروندان عادی بریتانیا و تلاش های بشردوستانه ثروتمندان در ایالات متحده، کانادا و نیوزلند مقایسه کرد.

او گفت که 1 درصد برتر در ایالات متحده سالانه میلیاردها بیشتر از همتایان انگلیسی خود به خیریه می دهند. “این به اندازه کافی ناامید کننده است.

او گفت که سال گذشته، مردم در بریتانیا حدود 10.7 میلیارد پوند به امور خیریه کمک کردند و میلیون‌ها نفر هر هفته وقت خود را برای داوطلب شدن و ایفای نقش به عنوان متولی اختصاص دادند.

فریزر گفت که بسیاری از موسسات خیریه و ذینفعان آنها در ماه های آینده به دلیل رکود اقتصادی و بحران هزینه زندگی با “بحران وجودی” روبرو هستند. تقاضا و هزینه ها در حالی افزایش یافته بود که کمک های مالی در بسیاری از موسسات خیریه کاهش یافته بود و آنها را تحت فشار مالی فزاینده قرار می دهد و بقای آنها را به خطر می اندازد.

وی گفت: نیکوکاری، نقش پیشرو در کاهش آسیب های مالی وارد شده به این بخش در ماه های اخیر داشته است. با این حال، متأسفانه، علی‌رغم این نیاز مبرم به بشردوستی بیشتر، شواهد معتبر قویاً نشان می‌دهد که همه 1 درصد برتر به این چالش نمی‌رسند.»

فریزر، که در یک انجمن بشردوستانه بیکن سخنرانی می کرد، از تلاش های نیکوکارانی مانند هانس و جولیا راوسینگ که یک برنامه خیریه ۱۰ میلیون پوندی فقر غذایی را در این ماه راه اندازی کردند ادای احترام کرد.

فریزر می‌گوید: «من می‌فهمم که برخی وقتی می‌بینند افراد ثروتمند در حال مشارکت در امور بشردوستانه هستند احساس ناخوشایندی می‌کنند – این می‌تواند باعث شود ما احساس ناراحتی کنیم، زیرا تفاوت‌های عمیق ثروت و قدرت را در اطرافمان به یاد می‌آوریم.»