مدیر سایترئیس کمیسیون خیریه می گوید که بخش داوطلبانه بریتانیا با «بحران وجودی» مواجه است زیرا درآمدها یک درصد افزایش می یابد اما بشردوستی کاهش می یابد.
رئیس سازمان خیریه انگلیس ابرثروتمندان را به دلیل کوتاهی در دادن پول کافی برای اهداف خوب مورد سرزنش قرار داد و گفت که بخش داوطلبانه در بحبوحه آشفتگی اجتماعی و اقتصادی پیش روی بریتانیا با یک “بحران وجودی” روبرو است.
رئیس کمیسیون خیریه، اورلاندو فریزر، گفت که یک درصد از ثروتمندان برتر بریتانیا نسبت به یک دهه قبل کمتر به خیریه کمک میکنند، علیرغم افزایش قابل توجهی در دارایی شخصی خود در مدت مشابه کسب کردند.
او گفت: «در مجموع، ما فرهنگ پر جنب و جوشی در خدمت و سخاوت داریم. با این حال، واقعیت غم انگیز است که برخی از کسانی که در کشور ما عمیقترین جیبها را دارند، از نظر بشردوستانه بودن با شکوه نیستند.
فریزر ارقامی را ذکر کرد که نشان میدهد در حالی که درآمد یک درصد افراد برتر بین سالهای 2011 تا 2019 به میزان 10 درصد رشد داشته است، کمکهای مالی معمولی به خیریههایی که بیشترین درآمد را در آن دوره انجام میدادند با یک پنجم کاهش به تنها 48 پوند در ماه رسیده است.
اگرچه 1 درصد افراد برتر به طور کلی بین 2 تا 3 میلیارد پوند در سال به امور خیریه کمک می کنند، تخمین زده می شود که این به سخاوت تنها 20 درصد از آن گروه باشد. فریزر گفت: «بنابراین 80 درصد از 1 درصد برتر سهم معناداری در این رقم ندارند.
او حقارت ابرثروتمندان بریتانیا را در مورد کمک های خیریه با سخاوت نسبی شهروندان عادی بریتانیا و تلاش های بشردوستانه ثروتمندان در ایالات متحده، کانادا و نیوزلند مقایسه کرد.
او گفت که 1 درصد برتر در ایالات متحده سالانه میلیاردها بیشتر از همتایان انگلیسی خود به خیریه می دهند. “این به اندازه کافی ناامید کننده است.
او گفت که سال گذشته، مردم در بریتانیا حدود 10.7 میلیارد پوند به امور خیریه کمک کردند و میلیونها نفر هر هفته وقت خود را برای داوطلب شدن و ایفای نقش به عنوان متولی اختصاص دادند.
فریزر گفت که بسیاری از موسسات خیریه و ذینفعان آنها در ماه های آینده به دلیل رکود اقتصادی و بحران هزینه زندگی با “بحران وجودی” روبرو هستند. تقاضا و هزینه ها در حالی افزایش یافته بود که کمک های مالی در بسیاری از موسسات خیریه کاهش یافته بود و آنها را تحت فشار مالی فزاینده قرار می دهد و بقای آنها را به خطر می اندازد.
فریزر، که در یک انجمن بشردوستانه بیکن سخنرانی می کرد، از تلاش های نیکوکارانی مانند هانس و جولیا راوسینگ که یک برنامه خیریه ۱۰ میلیون پوندی فقر غذایی را در این ماه راه اندازی کردند ادای احترام کرد.
فریزر میگوید: «من میفهمم که برخی وقتی میبینند افراد ثروتمند در حال مشارکت در امور بشردوستانه هستند احساس ناخوشایندی میکنند – این میتواند باعث شود ما احساس ناراحتی کنیم، زیرا تفاوتهای عمیق ثروت و قدرت را در اطرافمان به یاد میآوریم.»